Μετρημένα κουκιά

Κόκκινο.Επίθεση πλαγιομετωπικά.Άλλοτε σιγά και βασανιστικά,άλλοτε από 'κει που δεν το περιμένεις.Χλαπππ πάνω στο τζάμι του αυτοκινήτου.Δεν θέλω ρε φιλαράκι,δεν βρίσκω το νόημα.Έδωσα στον προηγούμενο,και στον άλλον πριν από αυτόν και σε σένα,και χθες και προχθες.Αχ αυτός ο ψυχολογικός πόλεμος πως γυρνάει τούμπα μερικές φορές.Εντάξει δεν σε νοιάζει αν θα σου δώσω,με πιάνεις με το καλό,μπορεί όντως και να σε θυμάμαι την επόμενη φορά και να στα δώσω μαζεμένα όταν θα σε πετύχω στο πόστο σου.Ωραία όλα αυτά,εσύ πεινάς και βρίσκεις τρόπους για να μου μεταδώσεις τον πόνο σου,αλλά έχω κι εγώ τα δικά μου και μάλλον ήρθε η ώρα να στα μεταδώσω κι εγώ.Δεν νιώθω άσχημα που δεν θέλω καν να σε κοιτάξω όταν έρχεσαι προς το μέρος μου εκλιπαρόντας (στις ευγενικές περιπτώσεις) να μου καθαρίσεις το καθαρό μου τζάμι.Δεν αποτελείς ούτε εσύ ούτε τίποτα μέρος του οπτικού μου πεδίου για λόγους που εγώ επιλέγω όποτε θέλω.Δεν νιώθω επίσης άσχημα αν έχω λερωμένο τζάμι.Μπορώ να το καθαρίσω και μόνος μου,μην γίνεσαι η μαμά μου.Νομίζεις ότι θα αντιδράσω.Δεν θα κάνω τίποτα.Θέλεις να μου λερώσεις το τζάμι για να πώ "άντε δε βαριέσαι,καθάρισέ το"; Καλά κάνεις.Δική μου αντίδραση; Καμία.Και κάτσε κοίτα με.Όσο το πλένεις ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν και πολύ σωστή επιλογή.Θέλεις να το λερώσεις και να φύγεις; Κανένα πρόβλημα και πάλι.Κλεισμένος στο αυτοκίνητο ,θέλω να συνεχίσω να τραγουδάω δυνατά το κομμάτι που παίζει,δεν θέλω να με διακόψει πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ.Και καλώς ή κακώς δεν είσαι κάτι ενδιαφέρον,είσαι άλλο ένα κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας που προσπαθώ ούτως ή άλλως να εξορκίσω αυτή την στιγμή τραγουδώντας και ακούγοντας μουσική.Έχω κι εγω τα προβλήματα μου,κι όταν δεν τα έχω ίσως να το θεωρώ επίτευγμα την δεδομένη στιγμή.Είσαι πολύ καλή περίπτωση για εφαρμογή διαφόρων τεχνικών διατήρησης της ψυχραιμίας πλάκα πλάκα.Δεν με νοιάζει αν είσαι μπλέ,πράσινος,μαύρος,κίτρινος,δεν με ένοιαζε ποτέ αυτή η διάκριση.Ένα πράγμα έχω στο μυαλό μου,και μέχρι να το λύσω,δεν με βοηθάς με τις παρεμβολές σου.Να νιώθω καλά.Σε υπολογίζω εννοείται, και θα σου ανταποδώσω το χαμόγελο αν το θεωρήσω ειλικρινές αλλά ως εκεί.Γιατί σε ζηλεύω κι όλας πολλές φορές εσένα και τις μηδαμινές σου ανάγκες.

Πρόχειρη Λύση; Ποδήλατο!

υ.γ Kάθομαι και ασχολούμαι με τους καημένους που δεν έχουν να φάνε θα μου πείτε και μπορεί να έχετε και δίκιο αλλά...



"I am not the one to blame
We are all a part of the problem
Damn for all your complaints
We are all..
We are all to blame"

Dredg - Stamp of Origin-Ocean meets bay

Γιατί μαμά;

- Μαμά γιατί βάζεις αυτούς τους ξένους μέσα στο σπίτι μάς;
- Μου κάνουν παρέα παιδί μου.
- Μα μαμά αυτοί φωνάζουν και τσακώνονται.Και είναι μόνο 8 η ώρα.
- Συζητάνε παιδί μου.
- ???

Μόνο που καμία απο τις δύο "συζητήσεις" δεν έβγαλε πουθενά.Τα κεφάλια σκύβουν για ακόμα μιά φορά.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Καλημέρα)
"Μαμά γιατί βάζεις αυτούς τους ξένους μέσα στο σπίτι μας και τους αφήνεις να φωνάζουν μέσ'τ'αυτί μου πρωί πρωί;"
(Οχι πάλι,κάτι πρέπει να γίνει)

- Μαμά γιατί βάζεις αυτούς τους ξένους μέσα στο σπίτι μάς;
- Μου κάνουν παρέα παιδί μου.
- Μα μαμά, αυτοί φωνάζουν και τσακώνονται.Και είναι μόνο 8 η ώρα.
- Συζητάνε παιδί μου.
- ??? (Βρίσκει το κουράγιο) Συζητάνε; Κι εσύ τί κάνεις;
- Τους ακούω.
- Και πώς συμμετέχεις;
- Ακούω.
- Και άν καταφέρουν να πούν κάτι ώστε να μπορέσεις να διαφωνίσεις πάνω σ'αυτό, τί κάνεις; Πώς διαφωνείς; Παραμιλάς; Ναί,παραμιλάς.Γαμώτο ρε μάνα! Αυτό κάνεις,αφού κι αυτοί παραμιλάνε,δεν συζητάνε, και τώρα κάνεις κι εμένα να παραμιλάω! Φεύγω, κάτσε με την "παρέα" σου να τα "πείτε"...

Φεύγοντας την ακούω να παραμιλάει,από μέσα της για άλλη μιά φορά,αλλά εγώ δεν ήμουν πίσω από το γυαλί της τηλεόρασης, μπορούσε (;) να μου απευθυνθεί...